Zeevlam

Na alle wegen die ik heb afgelegd

als damp, wolk, regen, rivier,

toon ik mijzelf aan jou als de zee,

rol ik naar je toe als de branding bij vloed

en kus ik jouw blote voeten

Jij legt je in mijn open arm

en laat je door mijn tongen strelen

Jij raakt mijn boezem,

doet mijn koppen schuimen

Waar jij bent, wordt mijn water warm

Waar wij zijn, wordt mijn water zouter,

weet mijn wier niet meer in wie het sliert

Dus maak ik mij langzaam los van jou

en trek ik mij golvend terug

Ook al wil ik bij je blijven,

iets haalt mij naar beneden

Terug op de bodem van mijn grote ziltte

weet ik weer wie ik ben

Schelpen zetten zich af uit stil verzet,

sporen makend in het zand

van mijn tuin tot waar wij samen waren

Zodat ik de weg terug kan vinden,

zodat jij weet wie ik was