Zuidoost

Lepels aan de muur

en vier handen die mij voeden

Zij vertellen over vroeger

vanaf de andere kant van de tafel

Over hoe zij van toen naar hier

zijn gekomen. Van daar naar nu

Blauw op de muur,

in mijn ogen, in mijn hart

In gedachten reis ik mee naar het Noorden,

hoewel ik naar het Westen wil,

en van het Noorden weer terug naar hier

naar de keuken, waar wij eten aan een tafel

die zelf een weg heeft afgelegd

van muur naar muur naar het midden

Daar raken wij elkaar

hand aan vork aan mond

Zij blijven samen in de keuken aan hun tafel

als ik alleen naar huis toe ga

Ik wil naar het Westen

maar beweeg naar het Noorden

Er zijn nog zoveel oorden waar

zij al waren en ik nog steeds niet ben geweest