Kleur jij mij een pad naar het hart

Kleur jij mij een pad naar het hart,

dan schrijf ik jou een echt refrein

vol baksteenrode klinkers.

In hondsdraf, een paardensprint,

met ferrariprecisie, likt inkt in

kalligrafische schuinsmarcheerders.

Volg de rechte lijn.

Zweep mij op in een koets met een

knecht, smijt mij uit het open raam

en scheur door tot het einde.

Bloeden, opstaan en gimlachend

zwaaien, dat is de kunst. Ik vlei mij

tussen tegels die nooit zijn gelegd.