In statu nascendi

Toen ik nog over daken vloog,

waar ik het oppervlak van laaghangende mensenadem

langs mijn borst kon voelen strijken,

toen ik nog schreeuw en echo was,

leek het feest te zijn in alle straten, klonk uit

ieder huis een lied

Dus ik daalde, raakte klaagzang kwijt, werd

een lichaam rijker. Betrok een kamer,

vulde ruimte met muziek. En zie

Zoetgevooisde melodieën worden koolstofdioxide
nu ik, hardvochtig bij de tepels gevat, het sap

uit halsslagaders zuig, en guif