Sprakeloos

Jij lacht, als ik mijn tong uitsteek

in een gebaar dat zegt: Ik vind je stom

In gedachten

pak ik de jouwe vast met een tang

en ik scheur hem los

bij de aanhechting in je mond

Ik sla hem mals op het aanrechtblad,

lik het bloed van het oppervlak

en werp hem voor de leeuwen

Jij kijkt toe met open wond

Je hebt geen woorden meer